بدان که خدای متعال در ظاهر، کعبه ای بناکرده که از سنگ و گل است و در باطن کعبه ای ساخته که از جان و دل است، آن کعبه، ساخته ابراهیم خلیل است و این کعبه بناکرده ی رب جلیل و آن کعبه منظور نظر مومنان است و این کعبه نظرگاه خداوند رحمان. آن کعبه ، حجاز است واین کعبه راز است. آن کعبه اصناف خلایق است و این کعبه عطای حضرت خالق است. آنجا چاه زمزم است و اینجا آه دمادم است. حضرت محمدمصطفی(ص) آن کعبه را از اصنام پاک کرد، تو این کعبه را از بتان هوا و هوس پاک گردان. ز طواف کعبه دل   بنگر به کعبه دل، چه خوش است روی جانان همه جا  زعشق دیدن  ، به صفا و مروه ،مشعر ، عرفات و مسجد خیف ، به منا و مسجد جن، چه خوشا به سر دویدن، بنگر به چشم باطن ،به بزرگ رایت فتح، چه نکو بود ز قرآن سخن خدا شنیدن، چه خوش است وصل جانان ز امام عصر جستن، به خدای دل ببستن، ز همه طمع بریدن